هزینه و شرایط زندگی در ترکیه

در ترکیه با توجه به انتخاب و بودجه ی خود می توانید مسکن یا خوابگاه مناسبی با توجه به شرایط خود براي زندگي تهیه نمایید. به صورت کلی هزینه مسکن و خوابگاه در ترکیه درمقایسه با ایران پایین تر می باشد. حدود هزاران نفردانشجو در شهرهای بزرگ ترکیه مانند استانبول ، آنکارا ، ازمیر و...زندگی خوابگاهی و دانشجویی دارند. با توجه به کیفیت خوابگاه ها وآپارتمان ها از نظر امکانات و موقعیت محل زندگی هزینه ها متفاوت می باشد شما می توانید در صورت تمایل در خوابگاه سکونت نمایید. بيشتر دانشگاه های دولتی ترکیه برای دانشجویان غیر بومی خود خوابگاه اختصاص داده اند. خوابگاه های دولتی عموماً شامل اتاق های یک –دو وچهار نفره می باشند. هزینه ماهیانه این اتاق ها از 40 لیر تا 150 لیر می باشد. خوابگاه های خصوصی نیز با توجه به هر شهر و امکانات دارای هزینه های متفاوتی می باشند. به طور مثال اجاره خوابگاه های تک نفره در استانبول سالانه 6000 لیر است که دارای امکانات اینترنت، نظافت، رستوران و...می باشند و در شهری مانند بورسا هزینه این خوابگاه ها سالیانه 3500 لیر محاسبه می گردد. 
درمورد اجاره مسکن نیز با توجه به موقعیت و امکانات (مبله ، ...) اجاره ها شهر به شهر متفاوت می باشد. در کشور ترکیه مالکان مسکن غالباً دپوزیت ( رهن )‌ دریافت نمی کنند. برای مثال هزینه یک واحد آپارتمان به مساحت 50 متردرمنطقه نزدیک به دانشگاه جراح پاشا در استانبول 450-650 لیر و در آنکارا همین آپارتمان در یک منطقه متوسط 450-350 لیر است هزینه ایاب و ذهاب درترکیه سیستم عمومی حمل ونقل شامل مترو، اتوبوس، تاکسی، متروباس، دولموش و...می باشد. در اتوبوس ها و مترو معمولاً با استفاده از کارت های اعتباری هزینه لیر تا 2 لیر می باشد و با استفاده از کارت دانشجویی 50 درصد تخفیف در هزینه خرید کارت شامل حال دانشجویان می شود. در تاکسی ها نیز کرایه بر اساس تاکسی متر محاسبه می گردد مواد اولیه برای پخت وپز هزینه خرید مواد اولیه برای پخت و پز با ایران برابر است و گاهاً در شهرهای ارزان تر مانند آنکارا و ازمیر این هزینه با توجه به کیفیت و تنوع اجناس در مقایسه با تهران قیمت مناسب تری دارند 

ترکیه در سال 1923 به رهبری مصطفی کمال پاشا ( که بعدا به آتاترک معروف شد ) جانشین امپراتوری عثمانی شد. امپراتوری بزرگ عثمانی پس از شکست در جنگ جهانی اول تجزیه شد و مورد تهاجم بریتانیا و متحدانش قرار گرفت. در همین زمان مصطفی کمال پاشا مقاومت ملی را علیه این کشور ها طراحی کرد که موجب بنا شدن جمهوری ترکیه بر پایه اصل جدایی دین از سیاست شد. این کشور در سال 1946 میلادی عضو سازمان ملل متحد شد و در سال 1952 به ناتو پیوست. این کشور عضو جنبی اتحادیه اروپا است و جزو اعضای اکو به شمار می آید. شمایل اصلی پرچم کشور ترکیه ماه و ستاره سفید رنگ با زمینه سرخ رنگ است که مربوط می شود به علایمی که پادشاهان ترک سلجوقی و عثمانی به عنوان نماد امپراتوری خود استفاده می کردند. سیاست ترکیه دموکراسی در ترکیه بر پایه مجلس استوار شده است. رئیس حکومت دراین کشور رئیس‌جمهور است. مجلس رئیس‌جمهور را برای مدت هفت سال انتخاب می‌کند اما نیازی نیست که رئیس‌جمهور از اعضای مجلس باشد. بر اساس دانشنامه اینترنتی ویکی‌پدیا، نخست‌وزیر را هم در این کشور اعضای مجلس انتخاب می‌کنند و معمولا هم رئیس حزبی که بیشترین کرسی را در مجلس دارد انتخاب می‌شود. تعداد نمایندگان مجلس ترکیه 550 نفر است که از طریق حزب‌های مختلف در 85 ناحیه انتخاباتی معرفی شده‌اند، در انتخابات شرکت می‌کنند. حزب‌ها برای حضور در مجلس ملی باید حداقل 10 درصد آرا را به دست آورند. اقتصاد در ترکیه اقتصاد در ترکیه ترکیبی از اقتصاد مدرن و سنتی بر پایه کشاورزی است. در حال حاضر 35 درصد از نیروی کار این کشور در بخش کشاورزی مشغول به کارند. اقتصاد ترکیه با سرعت در حال خصوصی‌سازی است با این حال هنوز دولت در بخش‌هایی چون بانک‌داری، حمل‌و‌نقل و ارتباطات دولت نقش اصلی را ایفا می‌کند. تولید ناخالص داخلی این کشور 640.4 میلیارد دلار در سال 2006 میلادی بود. 24.79 میلیون نفر از جمعیت این کشور شاغل هستند. نرخ بیکاری 10.2 درصد است. 20 درصد از مردم این کشور در سال 2002 میلادی زیر خط فقر زندگی می‌کردند و نرخ تورم در این کشور در سال 2006 میلادی 10.5 درصد بود. نباکو، کتان، زیتون، جغندر قند و مرکبات مهمترین محصولات کشاورزی این کشور است. مهمترین محصولات صادراتی این کشور پوشاک، مواد غذایی، منسوجات و تجهیزات حمل و نقل است. شرکای تجاری در صادرات ترکیه را کشورهای آلمان 11.3 درصد، انگلیس 8 درصد، ایتالیا 7.9 درصد، آمریکا 6 درصد، فرانسه 5.4 درصد و اسپانیا 4.4 درصد تشکیل می‌دهد. مهمترین محصولات وارداتی این کشور ماشین‌آلات، مواد شیمیایی، سوخت و تجهیزات حمل و نقل است. مهمترین شرکای تجاری ترکیه در واردات روسیه 12.8 درصد، آلمان 10.6 درصد، چین 6.9 درصد، ایتالیا 6.2 درصد، فرانسه 5.2 درصد، آمریکا 4.5 درصد و ایران 4 درصد است. یکی از مهمترین منابع اقتصادی ترکیه گردشگری است که گردش مالی فراوانی برای این کشور به همراه دارد. در آمد سرانه تركيه از سال 2002 كه برابر 2675 لير بوده است در سال 2007 به رقم 5882 لير رسيده است اين امر ناشي از افزايش توليد ناخالص داخلي از رقم 183 ميليارد دلار به 433 ميليارد دلار بوده است . در پیگیری چنین چشم­اندازی، مقاصد راهبردی ترکیه برای دوره­ 2011 تا 2014، عبارت است از: «ارتقای­ رقابتپذیری و اثربخشی صنایع ترکیه و تسریعِ تبدیل این بخش، به ساختاری که سهم بیشتری در صادرات جهانی دارد، عمده­ تولید آن محصولات فناوری بالا و با ارزشافزوده­ بالا است، نیروی کار ماهر دارد، و در عین حال نسبت به محیط زیست و جامعه، حساس و مسئولیت­پذیر است. همراستا با این مقاصد، سه هدف طراحی شده است: 1. افزایش سهم بخشهای فناوری متوسط و بالا در تولید و صادرات 2. گذار به محصولات دارای ارزشافزوده­ بالا در بخشهای فناوری پایین 3. افزایش وزن شرکتهایی که به­طور مداوم مهارت­های خود را بهبود داده­اند. مردم ترکیه در کشور ترکیه علاوه بر قوم ترک که 80 درصد جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند، گروهی از کردها در جنوب شرقی و شرق کشور زندگی می‌کنند که نزدیک به 20 درصد از جمعیت ترکیه را تشکیل می‌دهند. بقیه جمعیت، گروه‌های ترک‌های آذربایجانی در شمال‌شرق، لازها در شمال، عرب‌ها در جنوب و ارمنی‌ها در استانبول هستند. میانگین سنی مردم این کشور 28.6 سال است و امید به زندگی 72.88 سال. زبان رسمی این کشور ترکی است. 99.8 درصد مردم این کشور مسلمان و اغلب سنی هستند. و بقیه مسیحی و یهودی. ارتباطات در ترکیه در این کشور حدود 19 میلیون خط تلفن ثابت وجود دارد و حدود 45 هزار خط تلفن همراه. بر اساس آمارهای سال 2005 میلادی در این سال 635 ایستگاه تلویزیونی در این کشور وجود داشت. 217 هزار و 887 میزبان اینترنتی در ترکیه وجود دارد و 12 میلیون و 284 هزار نفر از اینترنت استفاده می‌کنند. رسانه ها: 1 ـ تلويزيون : پوشش تلويزيوني در تركيه بسيار قوي است به جز تلويزيون دولتي كه 8 كانال رسمي دارد نزديك به 300 ايستگاه تلويزيوني ماهواره اي در تركيه فعال است. 2 ـ راديو : پوشش راديوئي نيز در تركيه بسيار وسيع است . در ابتداي هزاره دوم تعداد ايستگاههاي مختلف بالغ بر 1000 ايستگاه مي باشد. ديگر رسانه ها خبرگزاريها ، روزنامه ها و اينترنت مي باشد.